elkeschrijft rijmt af en toe...

*(26.10.2022)

wanneer ik struikel en achteroverkantel
gebruik ik al eens
mijn onzichtbaarheidsmantel

nochtans weet ik het wel
en mag ik het doen
inclusief snottebel

sta op die wankele troon
vraag om hulp

en gebruik desnoods een megafoon

*(25.02.2021)

soms is het
file in mijn hoofd
woord na gedachte
emoties verdoofd

vergeten woorden
die toch plakken blijven
gedane zaken
als viswijven

soms is het
file in mijn hoofd
dat maakt van mij
alvast geen leeghoofd


*(13.10.2020)

Als je er eens alles uit smijt

dan weet je dat ge niet alleen zijt!

Ik was het weer even kwijt

maar kijk: mijn openheid

heeft - mijn imago ten spijt

alweer gezorgd voor wat duidelijkheid.

Ik plof me dan nu in de zetel

mét diepvriesmaaltijd

onderuitgezakt

en de benen gespreid

in volgorde van belangrijkheid.

*(15.09.2020)
vermoeid, uitgeput, versleten
te weinig of net te veel gegeten
misselijk, belabberd, beu
te veel geslapen of slaapapneu

ik heb het weer even gehad
voel me afgevlakt, te afgemat
wil niet zagen en klagen
maar dit is hard
te dragen


*(29.06.2020)
ik ontvang de zonnestralen
hopende ze binnen te halen
ze te voelen tot in mijn hartkamers
hopende dat ze verpletteren en vermalen
mijn mannetjes met de hamers


*(11.11.2019)
Ik staar
breekbaar
blindelings

Ik breek
van streek
mood swings

op en neer
en
neer en op

in mijn keel
een prop

onder mijn gat
een schop


*(12.09.2019)
het spijt mij
niet steeds aan jouw zij
te kunnen staan

het spijt mij
een gesprek is zo voorbij
als ik me laat gaan

we zijn met twee
samen in deze zee
met wilde golven

blijf je mee surfen met mij
in deze brij
onder zeeschuim bedolven?


*(05.09.2019)
rijmen is als lijmen

een lijmpje tussen papier
een geheimpje op papier

alle woorden op zwier
samen of alleen
rijmen is plezier


*(24.08.2019)
ga je mee
naar de zee?

de zee zegt nooit nee
weet ik
vol vertrouwen

de zee is gedwee
je kan er
op bouwen

de zee lijkt soms veraf
maar effenaf
net zoals een mug
komt ze altijd terug!

*(28.07.2019)
een leeg gevoel

mist zijn doel

van hersenen tot okselknol

zit ik helemaal vol

emoties en tranen

gedachten en organen

een leeg gevoel

is een heleboel

*(31.05.2019)
tranen verwelken
en het slapen vergaat

ze verwelken tot zand 
en zijn 's nachts in beraad

maar geen enkele traan
die mijn oog verlaat

ik kan enkel wachten
tot het regenen gaat

een snuifje zout erbij
en een ajuin

opkroppen
het kost een fortuin


*(15.05.2019)
Even radiostilte, even kleurloos.
Geen regenboog of Jo's met de banjo's.

De zon verstuurt zijn stralen.

En toch.

Ik blijf dwalen.

Eerlijkheid duurt het langst.
Zo ook mijn verlatingsangst.

Neem je tijd,
maar ook afschijt.


* (07.05.2019)
gestoord
door een eendagsvlieg

neem ik het woord:
'jij of ik, kameraad'

en ik voeg het woord
bij de daad


* (03.05.2019)
ga van dag tot dag
alles mag

ik sta voor je klaar
opvangen doe ik eender waar

lach en ween
de tijd gaat nergens geen


* (02.05.2019)
ik zorg voor jou
zorg jij voor mij?

wij, in balans
vraag ik je ten dans

zachtjes hoor
stap per stap
neem ik me voor
dat ik nooit op je tenen trap


* (13.04.2019)
liefde kan zo schoon zijn
dat het een beetje pijn doet
maar ook al passeert die pijntrein
dan is het dat het even zo moet

daar tegenover is liefde gratis
liefde is schoon en gigantisch

als ik kon, verzamelde ik een grote voorraad
om - te beginnen in onze straat -
via bovengenoemde trein

alles te bestrooien met liefde
en hopelijk het wegnemen
van eventuele pijn


* (11.04.2019)

een spierpijntje erbij

is nu genoeg voor mij

te kraken

er niet te geraken

kom op

nu die trap op

verban de draken

* (08.04.2019)
van heuvels naar bergen
zal energie vergen

geen vleugels 
wel teugels

hou je vast
we gaan op de tast

we hebben niets

te verbergen


* (29.03.2019)
alleen kan je veel
tot er iets 'knapt'

dan is dat jouw deel
heeft er niemand op je hart getrapt

dan was je te sterk
heb je te veel doorgetrapt

nu hoop ik dat je toehapt
en langzaamaan opknapt


* (28.03.2019)
donkerte is eenzaam
maar het is ook

gewoon spaarzaam
        :)


* (06.03.2019)
gebroken in bed
wil ik niet tot last zijn

mijn rug, mijn hoofd,
gebroken pijn

alle breuken bij elkaar
zorgen ervoor dat ik weg kwijn

maar niet met mij, mijn gezin
ze duwen en trekken
of laten zijn
en dan ben ik er even weer
daarna kan ik weer zijn

* (26.02.2019)

de ochtendstond heeft

een klef gevoel

in de mond

koffie is de held

iedere ochtend

slaapgevoel smelt

opstaan moet

altijd

is het niet voor jezelf

dat je het doet

dan zeker als doel

dat klef gevoel

weg te poetsen

in je smoel

* (01.02.2019)

lezen...

ik lees niet wat er staat

het is mijn gedachtengang

die in de weg staat

ik probeer de letters

vast

te houden

maar ze schuiven aan

ze laten mij in de koude

ze vullen mijn gedachtengang aan

ik houd ze niet tegen

dat heeft geen zin

ik kan wel overwegen

wat zijgangen aan te vragen

voor binnenin

* (23.01.2019)

de eerste sneeuw

kleine magie

dwarrelende vlokken

verder kijk je nie

de eerste sneeuw

rustig en stil

ze bedekt de aarde

ze weet wat ze wil

voor mij, sneeuw

een wonderlijk gevoel

ik ga langzamer, bewuster

af op

een doel

knisperen overheerst

onder m'n voeten

stilte overheerst

minder moeten

* (12.01.2019)

eb heeft het woord

schelpen zoeken

is wat je

doet

stuurboord en bakboord

nee, overboord

schelpen, nu scherp en stuk

vloed heeft het woord

stort in je ongeluk

overboord en toch

peddel je

voort

* (02.01.2019)

'1 januari 2019'

mijn kindjes, je had ze moeten zien

de sterren in hun ogen

die zijn nooit gelogen

het is dat vasthouden

het niet geloven,  wel vertrouwen?

de brok verdriet in mijn lijf

ik weet met mezelf geen blijf

ik weet dat ik dat veel neer schrijf

een hol gevoel, een mini doel?

het leven, triestige'n boel

wat zijn mijn waarden, wat beteken ikzelf

geen meerwaarde, dat is mijn mythe, 

note to self: een mythisch wezen, dat kan zijn: een elf

elfjes strooien glinsteringen

zijn het dan toch die kleine dingen?

kleine dingen als tanden poetsen

moet ik toch maar weer eens doen

hoe zoiets stoms, zo'n karwei kan lijken

en uit mijn vingers komt alleen maar wartaal, dat zal nu wel blijken?

* (26.11.2018)

een slechte dag

dat mag

alleen niet te lang

dan word je bang

een goeie dag 

met een lach

is meer dan goed

alles mag, niets moet

onthoud de plusjes

onthoud de kusjes

van geliefden dicht bij jou

en moest het weer even onweren

dan kan je daarop zeker verder teren...

* (18.09.2018)

die kleine dingen

die je hart doen zingen

je ogen gaan open

energie met hopen

je dag kan niet meer stuk

jammer...

die kleine gelukjes 

vormen niet ‘het groter geluk’

* (08.09.2018)

met het hoofd in de wolken drijf je mee,

met je voeten in het zand, gaat en komt de zee.

dit is het, dit hou je vast.

en denk eraan, ook als het niét past.

* (02.09.2018)

als je goed kijkt: een traantje in mijn oog

lonkend naar een stukje regenboog

dat stukje regenboog was al veel te hoog

het voelde alsof iemand mij bedroog

als je goed kijkt: een scheurtje in mijn hart

ik was helemaal verward

alsof mijn ziel en lijf, elk apart

tussen alle hartjes met pijn omhoogvlogen, wel tienduizendhonderdmiljard

* (30.08.2018)

huilend probeer ik in slaap te vallen

iets met hoge toppen en diepe... watervallen?

ik ben precies de dagen kwijt

beste donderdag, dit is geen verwijt

it is I, zou Leclère zeggen

't is te zeggen: mijn hersenen blijven maar overleggen

de agendapunten stapelen zich op

ik dacht dat ik de vergadering leidde, mijn functie raakte blijkbaar in het slop

trekt u plan! roept mijn lijf

ser-ieus wat een tijdverdrijf

maar ik zit er wel mee hé, met dat brein van mij

't krijgt duidelijk niet alles op een rij

morgen misschien maar een nieuwe agenda halen

wie weet: 2 kopen, eentje betalen

en misschien ligt daar naast wel - eventueels met reservestukken - een nieuw brein!

ha! dat zou pas een batje zijn!

*