Voorlezen.

Dit wou ik dus voorlezen op het feest van Fie en Ties, om dankbaarheid en bewondering te uiten.

(Af en toe is het mij al gelukt om iets te brengen voor de familie, steeds in rijm, misschien omdat ik dan het gevoel heb dat ik niet gewoon Elke ben.)

De woorden vlogen helaas uit mijn hoofd, of ik had er de ballen niet voor, en uiteindelijk was ik te uitgeput. Ik typ het hier graag neer, al is het maar voor mezelf zodat ik de tekst niet kwijt geraak. Sowieso een mooie herinnering aan een warm feestje.

TIES VIER FIE TIEN

Ja, ik ben hier weer hoor,

misschien hadden jullie het al door,

of dachten jullie: zou het weer?

In elk geval: ik schreef het weer eens neer.

En soms lukt het wel om iets te vertellen,

zoals nu: voor de toeters en de bellen!

TIES,

hoeveel jaar ben jij nu?

Je telde keihard af - continu.

Ties is onze knuffelbeer,

soms al eens een grote mijnheer,

maar hij zal niet meer groeien, zegt hij altijd.

Helaas natuurlijk wél, dan weer tot mijn spijt :)

Zijn volledige naam is Ties Wouter Hugo Naert,

en die naamgenoten zijn het alletwee waard:
Ties vindt nonkel Wouter gek en opa Hugo zacht,

dit trio samen, hmm ik hoor mijn papa al zeggen 'mijn gedacht' :)

Peetje Sandy en meetje Sara houden beiden van reizen,

maar ik heb daar toch eens over zitten peizen,

hadden ze niet alletwee wat last van heimwee, vroeg ik me dan af?

Ties is ook graag op de baan, maar de vraag 'gaan we naar huis?' is nooit veraf.

Sander en Sara zijn op hun eigen manier

voor Ties een bron van plezier.

Tot slot: op de vraag: wie zou je willen dat er mee gaat:

antwoordt hij met blinkende oogjes 'Eliesje' - echt standaard!

FIE,

Bon, ik kan dat eigenlijk niet aan,

maar Fie zal bijna haar tiende levensjaar ingaan!

Nu draait ze waarschijnlijk met haar ogen,

"emo-mama is daar weer" en 't is niet eens gelogen ;)

Fie is Fie, zoals een hele grote bol.com doos vol talenten,

gevoelig, tekentalent, wat verward, creatief en lief, maar waar ze niet over praat zijn de venten :)

Fie Marijke Stijn, oma Marijke voor de knuffels, de diepe gesprekken, het zorggehalte,

buurman Stijn Dewulf voor zijn kathedraal-van-een-lichaam-gestalte!

n.v.d.r. ik kon het niet laten, Wulf :) maar Fie vertrouwt je echt helemaal,

zo schoon. En gezien je zo dicht woont, is dat ideaal.

Peter Pieter en tante Lies, jullie zijn er voor Fie. Punt. Dat is gewoon een feit.

Ik zou zeggen: doe zo verder! Misschien wordt het wel nog pittig, met haar al-vaag-in-zicht-puberteit!

De clou van mijn verhaaltje is eigenlijk gewoon: merci merci merci!

Neefjes, nichtjes, tantes, nonkels, opa's en opie, oma's, meters en peters, voorlopig één liefje en de vrienden en vriendinnen.

Fie en Ties zijn zooo omringd, dit is méér dan ideaal.

...

Een speciale ster voor mijn liefje, papa P., en nu klopt het plaatje helemaal... <3