Ik weet het, ik slenter een jaar achter waarschijnlijk...
Anywayzzz, ik dacht het eens te doen. Heel eerlijk, een in een sprint geschreven lijst. En toch: eerst heb ik wat rond gekeken op het wereldwijde web en wat bleek? Ik kwam belachelijk veel dezelfde lijstjes tegen! Alt-C en Alt-V oooveral, da's jammer.
Dus op mijn bucket-list kwam meteen: een eerlijke, doorschrijven-niet-nadenken-lijst met dingen die ik gewoon niet (meer) doe, verbannen heb.
In de hoop dat dit het idee is van een f*ck-it-list, here we go:
- elke week de lakens verversen -> nee, dat lukt me niet, nog nooit gelukt, ik heb het opgegeven, en ook: wij stinken niet
- hakken dragen -> ik deed het al veel te lang, ondanks felle rugpijn, omdat ik vond dat dat moest of het mooiste was OFZO - nope, ik sta al twee jaar plat
- het weerbericht checken voor je een reisje maakt, vanaf dat dit mogelijk is, tien dagen op voorhand -> ik vond dat stressy, het verlangen kon een deuk krijgen met ‘oh nee, zo veel regen’; het ding is, iedereen rondom jou zoekt het voor je op - ik zeg nu dat ik het niet wil weten, je kan er toch niets aan veranderen
- gezond en evenwichtig eten -> naaah, dat is mijn ding niet. ik steek meteen bergen tijd en energie in het opzoeken van de juiste maaltijdschema’s of sociale-media-waardige maaltijden. daarnaast behoud ik enigszins mijn gewicht. da’s dus wel niet door de juiste dingen te eten, maar goed
- de meest bekende, meest recentste, moeilijkste boeken lezen om 'mee te zijn' -> ik ben een leesbeest, maar het boek moet mij helemaal meesleuren in de spanning of in de zoektocht of in de vlotheid van het lezen; als het niet lukt, dan lukt het niet (hoor mij verstandig zijn)
- Instagramwaardige foto’s of stories posten -> ik kan het niet meer, geen sociale druk meer - ik trek het me wel aan als ik weinig likes heb, dat moet hier nog op dit lijstje zien te komen.
Alle gekheid op een stokje, ik typ gewoon verder: zie hier mijn bucket-list:
(pas op: het kan materialistisch zijn. egoïstisch of belachelijk. zelfs onrechtvaardig enz.)
- de leesfauteuil van HAY
- niet iedereen willen pleasen
- een afgewerkt huis, morgenochtend is goed, hoor
- een hoofd zonder demonen
- van thuis uit werken met een webshop
- een gavere huid
- UGGs, al tien jaar
- betere ogen (en niet MIN 8 op beide)
- iedere week een kuisvrouw
- een dressing
- overleven op corn flakes, want ik kan da!
- naar Tomorrowland gaan en uitgerust thuis komen
- geen troostdrang meer tot shoppe shoppe shoppe
- een eiland kopen, onbewoond best want ik heb nogal een rijkelijke bucket-list
- in staat zijn om “’t is triestig hé, ’t were” en andere belachelijke koetjes en kalfjes te verbannen
- naar Netflix kijken zonder schuldgevoel
- mensen die onterechte uitspraken doen en waarschijnlijk ook tien verschillende soorten fruit vergelijken: toeschreeuwen
- een chauffeur om me overal naartoe te brengen, tien minuutjes voor het afgesproken tijdstip ter plaatse
- een mooie, grote tafel voor in het middendeel van ons huis (een design meubel)
- een derde kindje :’(
- mijn was en strijk uitbesteden (mijn gouden Moetie doet dit nu, al heel erg lang… zo dankbaar)
- een lied zingen voor een beperkt publiekje, dat durven, gevolgd door een staande ovatie
Het is duidelijk: ik moet meer mijn middelvinger kunnen en durven opsteken naar nutteloze zaken, naar dingen die me veel te veel energie kosten. Ik verwijs je nu graag door naar een website die je dit allemaal geheel volgens de psychologie kan uitleggen. Oh ironie: daar steek ik momenteel zó m’n middelvinger naar op: de tips en tricks, de feiten die ik al een jaar vanbuiten ken, het éne artikel zegt zus, de andere zeggen zo. (Totaal niet persoonlijk bedoeld, ik vind het wél lief als mensen me tot mij gericht proberen te helpen.)
Ik zoek het web nu op naar levensechte verhalen van lotgenoten, columns over de moeilijke thema's, activiteiten om naartoe te gaan met de 'black dog' die me nog omknelt.
Helaas zijn zo’n verhalen niet rijkelijk aanwezig. Terwijl dit een groot deel kan betekenen naar herstel toe. De rugzak wat lichter maken.
Ohja, f*ck it, het is wat het is!
(Ik die niet van vloeken hou zeg, wat een potvolkoffieverhaal heb ik er van gemaakt!)
(Ik heb wel een favoriet scheldwoord: KAKGANZE, maar je moet het me eens horen zeggen - alhoewel, ik typ het vooral. Niet tegen iemand hé, ah nee, over iemand tegen iemand anders, dat breekt de tristesse of de frustratie voor de ander of voor jezelf. Een tipje van de dag!)
Reactie plaatsen
Reacties