31 december 2016.
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1! Terwijl het vuurwerk met wat vertraging alle kanten uitbarst, delen we wensen uit. Onder vrienden, door mekaar lopend. Ik ben altijd angstig dat P. niet als eerste op me af zal stappen, of dat ik de verkeerde 'weg' neem doorheen de meute en ik niemand tegen kom die niét aan het klapzoenen is. Belachelijk, I know.
'Het komende jaar kan voor jou alleen maar beter worden!' Lieve wensen, ik geloof het. Ben vastberaden. Dankbaar.
31 december 2017.
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1! Terwijl het vuurwerk alle kanten uitbarst, sta ik alleen. P. had een werkopdracht op oudejaarsavond: het vuurwerk in Gent filmen, aan de je-weet-wel-kade. Prachtig zicht. Ik sta op een tiental meter afstand, terwijl mijn lief de beelden neemt. Schone beelden, hartverwarmend. En ik zag dat het goed was. Het was goed zo. Wij zouden straks wel onze lieve wensen met mekaar delen.
Zo reden we rond 13u af in 'Nazareth'. Met een feestelijk pilsje klonken we op het nieuwe jaar. Alsof het zo gepland was, konden we genieten van een mooi vuurwerk. Ik denk dat die gasten hun horloge verkeerd ingesteld hadden. :)
Erna terug naar de vrienden.
'2018 wordt echt jouw jaar!!' Lieve wensen, ik geloof het enigszins. Dankbaar, dat zeker.
Vandaag zijn we 30 december 2018. Ik geloof er niet meer in. Voel gelatenheid. Ik zit vol pillen, ik ken alle theorie vanbinnen en vanbuiten, dialectische gedragstherapie, ik heb nog nooit zoveel woorden uit mezelf gekregen (ik ben daar heel blij om), de brok emoties begint een beetje te bewegen, ik kan meestal aangeven waar mijn grens ligt, ik rust wanneer het nodig is. Ik kan met een glimlach naar de kindjes kijken. Ik zie dé kleine dingen. Meer kan ik niet doen. Het basisgevoel echter blijft hetzelfde.
Opgeven, nee, dat doe ik niet. Niet vandaag. Er is een feest gepland. Morgenavond komen heel lieve vrienden, kleinschalig is op dit moment perfect. Dan zien we wel weer.
Ik wens voor jullie allemaal een gezond 2019 toe, het kunnen genieten van de kleine dingen, minder bekvechten, meer liefhebben.
Ik doe alvast ook mijn best! XXX
Reactie plaatsen
Reacties
Af en toe kom ik hier eventjes spieken... Omdat je het ook zo allemaal mooi kan neerpennen..
Ik wens jou (en Peter en je kindjes) : zeer veel kleine gelukjes, want hoe meer klein hoe groter samen! Maar ook veel troost en knuffels van anderen en veel creativiteit en veel..... Dingen die een glimlach op je gezicht doen toveren, in welke proportie dan ook...
Ik vind het een éér dat je een reactie plaatst, het geeft me ook weer een duwtje in de rug. Ik voel dat je je goed voelt in het onderwijs en vindt dat super.
Geniet van elkaar in het nieuwe jaar!...