Luchten.

Gepubliceerd op 7 augustus 2019 om 11:05


Je hart luchten. Ik kan het niet uit mezelf en ik ben me ondertussen wel bewust waarom dit is. Ik denk dat het niet nodig is. Ik denk dat ik er niemand mee moet belasten. Ik denk dat het niet belangrijk genoeg is voor mijn gesprekspartner. Ik denk 'het waait wel over'. Ik denk dat ik faal als ik het doe. Ik dénk dat dus allemaal, ik denk dat dit de waarheid is. 

In het Engels is de vertaling 'to express yourself', dat klinkt al ietwat haalbaarder voor mij. Ik kan het bekijken dat ik gewoon 'een gevoel' beschrijf. Als me dit gelukt is bij mijn psychologe, dan kan ik alsnog als laatste toevoegen dat ik het gevoel heb dat ik nu een uur gezaagd heb. Ik moet er dan nog voor betalen ook :). 

Ik begon over luchten, omdat ik vond dat het lokaaltje waarin ik zit nood had aan verluchting. Zou het raam nu een soort opluchting voelen? Dat moet wel deugd doen dan. Wat zou het handig zijn moest ik ook ergens een raampje hebben dat ik op de kierstandhouder kan zetten. (Jaha, dat is een woord!) Op een veilige manier, mooi meegenomen.

Mijn ouders gingen afgelopen weekend richting Watou, voor het Kunstenfestival dat er jaarlijks plaats vindt. Een kunstdorpje, Watou. Ook wel een dorp met goeie zelfgemaakte picon, dit volledig terzijde. Het thema dit jaar is "saudade - niets bestaat dat niet iets anders aanraakt". Schoon, hé. Saudade is een Portugees woord dat eigenlijk heel moeilijk vertaalbaar is. Het beschrijft de mengeling van gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde. Heimwee, melancholie. Het mooiste woord ervoor vind ik weemoed

Wee is (naast een bevallingswee) ook gewoon pijn, verdriet. En daar is moed voor nodig (denk ik dan). Moed om (het wel en) de wee vol te houden. Als je de twee met mekaar verbindt, geraak je vooruit zonder al te veel om te kijken. Vorige week nog werd vastgesteld dat ik nog veel te veel vast hang aan hetgeen dat achter me ligt. 't Is gepasseerd, 'laat het toch'. Ik kan me ziek denken over zaken waarvan het me niet lukt er afstand van te nemen. Terwijl er wel degelijk afstand is, net zoals het woord saudade de mengeling van die gevoelens omschrijft. Ik had dingen anders kunnen doen, op een andere manier (graag betere manier) beleven, aanpakken. Het droefgeestige gevoel daarrond dwarrelt doorheen mijn hoofd. Afstand, loslaten - het blijven moeilijke thema's. Zo moeilijk dat ik er vaak letterlijk misselijk van word, je kent dat wel, zo'n wee gevoel precies.

Het verleden maakt je echter, op gelijk welke manier, een persoon die je vandaag bent. Vandaag. En toch: niets bestaat dat niet iets anders aanraakt, alles staat dus met elkaar in verbinding. Dat weet ik. Het is wat het is. Die verbindingen zie ik echter graag geanalyseerd. Het is een zoektocht waarvan ik niet eens weet waar te beginnen, bij welke herinnering. En plots weet ik niet meer waarmee ik bezig ben. Het zit dan toch tussen mijn oren zeker... (oh, ironie). 

Wanneer ik wel weer weet waarom ik moet leren luchten, waarmee ik bezig ben? Onder de douche, als de stroom water over mijn gezicht loopt, dan doe ik alsof het tranen zijn die opluchten. Natuurlijk werkt het zo niet, waardoor de drang steeds opnieuw terug komt om het op een andere manier te doen, een verkeerde manier. Of als ik naar mijn zoontje kijk en niet meer kan antwoorden door schuldgevoelens, peinzend waarom er ook alweer zes jaar tussen onze twee kindjes zit. Angst dat hij zal onthouden dat hij opgegroeid is 'met een zieke mama'. Of wanneer ik een paniekaanval heb, maar daar doodnormaal kan over doen en het in mijn binnenste kan 'afwerken'. Geloven dat paracetamol het wel zal temperen. Of frustratie die om kan vormen in kwaadheid. Een soort woede die ik nog nooit gekend heb, ik weet nog niet goed op wie of wat ik die zou richten, waardoor het alle kanten uit kan gaan.

Saudade naar gelukkig zijn? Ik ben op zich tevreden, ik klaag niet, ik doe gewoon door.
Ik denk wel dat ik nu best even een luchtje ga scheppen.

XXX

Reactie plaatsen

Reacties

Tom Raes
5 jaar geleden

Er zijn er die altijd een lepeltje bij zich hebben 😱😱😱😱 Zou het zijn om ten allen tijde een luchtje te kunnen "scheppen"?
Oef,.... Ik zag er ooit horror-toestanden in 😂😂😂

Mieke
5 jaar geleden

❤️

Kurt
5 jaar geleden

❤️❤️