Plus tot de plusde.

Ik durf te zeggen dat dit crazy virus me op één of andere manier ook wel helpt. 
IK VOEL ME MINDER SCHULDIG over een aantal zaken. HOERA! Ik ben op dit moment al een uurtje op de laptop bezig en het is niet eens allemaal 'nuttig'. Ik ben op zoek naar een leuke zwemshort voor Tiesmans (ne mens mag al eens verlangen, hé), aangezien we dat niet in de winkelstraat kunnen doen, doe ik dat on-line. Daarbij wil ik wel lokaal en Belgisch kopen, dus het is wat zoekwerk. I like! (En ik voel me bijna niet schuldig zeg, stel je voor.)

Kennen jullie 'Karels crypto' uit het dS weekblad? Shame on you indien 'nee'. Het is hier steeds een strijd over wie 'm deze week mag invullen, maar wat deed mijn machtig lief? Hij maakte er net een kopietje van, zodat we hem alletwee kunnen invullen :). Dit wordt me aangeboden, dus ik neem rustig de tijd om de cryptische omschrijvingen uit te dokteren. Echt, dit is een verademing voor mij. Het is een leerproces, 'komt dat tegen'!

(Ik heb mindere periodes hoor, maar ik zit in een positieve floooow, dus laat ik dat ook maar eens uittypen! :o))

Doordat mijn behandeling van de ene dag op de andere niet meer kon doorgaan (lees: van heel veel structuur naar NUL structuur) kreeg ik een slag in mijn gezicht. Wat me wel alerter maakte. Doordat ik heel veel tijd met de kinderen doorbreng, heb ik opgemerkt dat ik hun ideetjes meer oppik. We hebben een lijst gemaakt met dingen die we kunnen doen, die we nu mogen doen, helaas ook dingen die we natuurlijk ook moéten doen. Deze wordt nog af en toe aangevuld, veelal met ideeën van Fie en Ties.

Op dit moment is Fie bezig met een 24-uren-challenge. In bad zitten. In een leeg bad voor de duidelijkheid. Op een ander moment ging ik het wegwimpelen, maar deze ochtend dacht ik: Waarom niet? Tijd zat! Ze zit daar dus al ACHT uren in :). Het broodnodige heeft ze bij zich, als ze naar het toilet moet geeft ze zichzelf 1 minuut, voor de grote boodschap 3 minuten (ik treed niet verder in detail). Doorzettingsvermogen heeft ze wel! Ze is een verslag aan 't schrijven met de voor- en nadelen van deze challenge. Ze heeft al een beetje stijve spieren... 

Jullie weten dat ik graag zorg voor mensen, voor mijn gezinnetje. Jullie weten ook dat ik dat soms een beetje te veel doe en mezelf vergeet. Maarrrrr nu moet ik me niet meer 'inhouden' zo, we moeten hier nu samen door, dus wat extra zorg is wel aan de orde, vind ik. De kinderen hebben nu veel minder opties doordat ze moeten thuis blijven, dus bepaalde regels worden opgeschort en consequentie is efkes een vree breed begrip. En ik denk ook echt wel aan mezelf, want ik weet dat ik het anders niet zal volhouden. Op fysiek en mentaal vlak. Het is geen optie om UIT te vallen, dus ik voel me verplicht om te doseren. De dagen dat ik er alleen voor sta zijn niet te onderschatten (understatement), maar er zit niet veel anders op. 

De kindjes en ikzelf gaan wel één keer per week naar mijn ouders. Zoals mijn moetie het zo schoon zei: 'wij zijn 1 gezin, hé!' (smelt) en zij komt ook af en toe langs. We raken elkaar niet aan, wat erg raar is. Ik zou ook niet weten hoe wij het hier anders zouden bolwerken. Mijn mama komt af en toe naar ons huis, meestal met een kant-en-klare maaltijd. Ik heb moeite met boodschappen doen en nu is het al helemaal om zeep. Ik ben niet meer in een winkel geweest sindsssss tja, ik weet het eigenlijk niet. Met angsten is het wel niet goed dat ze 'onderhouden' worden, maar kijk, dat zijn zorgen voor later...

Zoals we wel al wisten, maar nu ook echt bevestigd zien: Ties, vijf jaar, kan zich enorm goed bezighouden! Doordat we veel bij mekaar zijn, pik ik heel veel op en dat is wel een mooie meerwaarde. Ik durf te zeggen dat hij echt een zangtalentje is. Gelukkig maar, want hij wil later zanger worden :). Hij blijft alleen zoooo luid als hij boos is. En wanneer is hij boos? Als er iemand boos op hem is. En wat gebeurt er in coronatijden? Ja, dan word je al eens boos hé, door zoveel samen te zijn. En Fie, grote zus, is een kei in antwoorden daarop en er dieper op ingaan (eye roll zoals zij dat doet), dus daar moet ik geen tekeningske bij maken. Een week later zijn ze wel iets zachter geworden, maar dat kan ook aan de vele aperitiefmomentjes en vieruurtjes liggen natuurlijk...

Ik denk heel veel aan alle verschillende situaties die maar mogelijk zijn: eenzamen, twee ouders die van thuis uit werken, leerkrachten, co-ouderschappers, de meest kwetsbare mensen die dit er nog eens bovenop krijgen, de daklozen, alle zorgpersoneel, pakketjesrondbrengers, facteurs, de mensen die de moeilijkste beslissingen rond dit coronathema moeten nemen, de virologen, (kleine) zelfstandigen en ik vergeet er nog veel te veel, sorry daarvoor, maar: 

laat jullie niet klein maken
dit virus zal plots kraken
solidariteit krijgt nu de tijd
en wordt stilaan de meerderheid

volhouden! XXX