Ik mis.

Week vijf. Week vijf!? Dat is toch niet te geloven hé.

Vrijdagavond gingen we normaal richting Zuid-Frankrijk vertrekken, de bergen in, om een weekje te genieten van de zon, de sneeuw en de skilatten. Klein contrast wel met het weerbericht van dezer dagen, maar het staat ook haaks op de periode die we nu doormaken. Onze skireis is namelijk altijd samen met mijn ouders, mijn broer en schoonzus met hun twee kindjes en mijn zussie en schoonbroer - deze editie ging de eerste keer zijn met hun kersvers kind. Helaas pindakaas. We moeten het zonder mekaar stellen, maar het gevoel van verbinding is er daarom niet minder om.

Het is ferm zoeken hé, hier thuis. Bij heel erg veel mensen, hoor ik, wist ik en vreesde ik. Op de momenten dat ik op mijn tandvlees zit (of gehemelte, pakt), wens ik niemand toe hoe dat voelt. Het gebeurt wel, o jee, ja. Ik wens jullie allemaal erg veel courage toe; we gaan hier samen door, sowieso, wij kunnen dat allemaal! Ik hoop van harte dat iedereen die dit leest, ook nog gezond is.

Op zich is het - voor mij - ook meteen een hele grote oefening naar de afsluit van mijn traject in de MaRe toe. Plots terug full-time thuis, ik moet dan wel niet thuiswerken, maar voor mij is het toch echt wel dat gevoel. Eerlijk: ik zou liever gaan werken, zoals mijn lief. En dan 's avonds weer thuis komen met een warm gevoel. Dat hangt hier wel, dat warm gevoel. Dankbaarheid.

Er zijn een paar trucjes die ik toe pas, ik probeer even na te denken welke :o) misschien zijn jullie er ook iets mee? In gelijk welke situatie... Stomme dingskes om mee te lachen, kleine hulpkes om alles wat zachter te maken, ik zeg maar iets.

* de filmpjes van Jens Dendoncker, jeweetwel, diene komiek! samen met zijn lief, hilarisch. je vindt ze op Instagram of Facebook. 

* in het begin van het binnenblijven checkte ik c.o.n.s.t.a.n.t de kranten, de nieuwssites, sociale media enz. die ook maar een beetje te maken had met het coronavirus: niet doen! het lukt me nog altijd nie zo denderend goed, maar ik word zelf iéts rustiger als ik het minder doe. minder angst, minder stress... en het is wel eens een oefening om dieje (soms sjtoeme) telefong wat vaker weg te leggen...

* ik ben soms zo moe, vermoeid, uitgeput, in zak en as door dit ganse gebeuren. er komen veel prikkels op ons af hé, of als je alleen bent (ik kan mij dat niet voorstellen, maar toch) kan ik heel goed snappen dat je de muren op loopt... awel, dan wandel ik soms met 1 fles naar de glasbak (ik verstop die wel een beetje hahaha) - misschien wat belachelijk hé, maar zo kom ik toch eens buiten (want dat ligt moeilijk en ik weet dat dit bij velen zo is) én ik heb het gevoel toch iets nuttigs gedaan te hebben... en EIGENLIJK hé: we doen sowieso iets nuttigs: we blijven in ons kot! ik stuur graag kaartjes en zo op, dat weet je misschien, dus dat doe ik ook regelmatig en dan ga ik met 1 brief te voet naar de postbus. alles om maar eens buiten te geraken, terwijl ben ik ook eens een paar minuten alleen.

* ik tjool veel rond in onze tuin (als je geen tuin hebt, hopelijk is er dan een park dichtbij?), ik trek veel onkruid uit (veel is waarschijnlijk relatief, maar kom, "weg is weg hé"), ik zit eens vijf minuten neer, ik lig eens op het gras gelijk een sneeuwengel maar dan anders, ik kijk naar de bijen in ons bijenhotel (volgeboekt dit jaar!) en ik tjool nog een beetje rond... 

* ik heb op dit uur mijn pyjama nog aan (het is 12u) en dat mag. Ties ging deze ochtend in bad en daarna deed hij weer zijn pyjama aan onder het motto 'dan moet ik die vanavond niet meer aandoen, mama' (hahaha). en soms sta ik op en dan doe ik ECHTE kleren aan :) en dat doet dan ook wel ne keer deugd en dan doe ik een zotte uitstap naar de bakker!

* Google eens 'bingo quarantaine', 't zitten grappige tussen. of je kan er zelf eentje maken. of ook niet.

* ik heb mijn nagels eens rood gelakt. vooral tegen het nagelbijten, maar kom. geen kat die ze zal bewonderen (behalve onze poezen Fons en Marie muhaha), maar ja dat is niet erg hé. teennagels kunnen ook. of ne keer komkommers op je ogen leggen. ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik heb standaard wallen onder mijn ogen. een wist-je-datje: aambeienzalf schijnt vree goed te werken. laat je 't mij ne keer weten?

* ik ben hier maar wat aan 't lummelen hé, 't is omdat ik anders niet veel te vertellen heb, want ja, binnen blijven en al!

* in 't geval je veel (kleur)potloden hebt: slijpen die handel, ik word daar rustig van.

* het is ook wel het ideale moment om foto's te sorteren of nog beter: fotoboeken te maken (bedankt voor de tip, vriendinne, niet dat ik er al aan begonnen ben :))

* vergeet de jarigen niet: een kaartje in je brievenbus krijgen is heerlijk retro en zoooo leuk.


Bovenal: succes, take care.

XXX