Schrijf en rust.

Gepubliceerd op 11 juni 2019 om 11:46


Goeiemiddag!
(ik dacht, ik spreek de lezer even aan, dat is maar zo beleefd :-))

Ik heb nog 't een en 't ander te vertellen. 'Teen en Tander' zou nog een goeie naam zijn voor een podoloog en een tandarts die een samenwerking hebben. Ofzo. Efkes terzijde!

Mijn eigen schrijfsels staan on-line, hé. Onzekerheid troef, nog iedere dag. Sinds september, dus dat is toch al een zwangerschap lang. Dat schrijven, dat gaat voor niets. Ik moet me inhouden om niet constant iets op deze website te zwieren, maar volgens de blogregels is het beter om niet te overdrijven. Anders worden mensen je beu :o). Ik heb dat 'eens' gelezen, dus dan doe ik dat, hé. OK, ik geef grif toe, ik heb dat al een paar keer gelezen, want ik pols 'zeker niet wekelijks, hoor' wel eens bij Googleman of hij tips heeft om een blog te verspreiden. Tips om een blog te behouden, dat gebeurt ook weleens. Laatst vroeg ik hem het internet uit te pluizen naar drie woorden: blog - psychische - kwetsbaarheid. Stond ik wel niet vanboven zeker! Ik bedoel echt NIET, zonder ironie. Vaneigens dat ik dat eerste resultaat eens goed bekeken heb! Weet je wat ik toen zag?

Nee? Check et ut, zou G Goran zeggen. Je moet wel even scrollen, maar echt maar echt héél even. 
Ik leg in tussentijd even een streepje muziekje op. 't Is zeker geen hint ofzo, de titel van den Johnny zijn nummer, ik ben wel een grote liefhebber van deze man in black!

Geleidelijk aan verspreidt elkeschrijft zich, kunnen we wel stellen na deze scrolloefening. De berichtjes of mailtjes of reacties doen mij enorm deugd, telkens een duwtje om door te doen. Vaak horen 'ik lees ze allemaal, ook al reageer ik niet' helpt me een beetje er in te geloven. Toch wil ik meer. Méér. Mijn nieuwe psychiater had het op onze eerste consultatie over 'de ongelooflijke strengheid voor jezelf'. Ik geloof dat ik toen een grijns liet zien (kan iemand mij een foto tonen van zijn of haar grijns? wat is dat, grijnzen? ik denk dat altijd, vooral als ik boeken lees). 

I know, ik kan de wereld niet verbeteren door stomweg te schrijven vanuit mezelf. Ik heb echter azo een drang om mensen te bereiken, ze te kunnen helpen, hoe mini-miniscuul-futiel ook. Ik weet wel van waaruit het komt. De opnames die ik buiten Kortrijk al doorlopen - zeg maar doorslapen - heb, hadden voor mij maar één positief effect. Ik ontmoette er de houvast in "ik ben niet alleen". Iederéén heeft zijn struggles, ieder huisje heeft zijn kruisje, in elk kot ister etwod. Dat wist ik al, maar toch. Bevestiging. Niets van moeten, behalve vanuit mezelf.

Het heeft wel een keerzijde, heb ik zelf gemerkt. Het kan gebeuren dat je plots beseft dat je in twee werelden aan 't leven bent. Daarbinnen versus daarbuiten. Het besef kwam dan wel laat, maar het is er gekomen. Begrip versus onbegrip, dat is nu eenmaal ook een feit. Ik kan het ook in perspectief brengen (en dat geldt ook niet voor iedereen - vanzelfsprekend!). Ik weet niet hoe het is om een lichamelijke ziekte te hebben bijvoorbeeld, toch zeker niet in erge mate. Het nieuws te krijgen dat je een tumor in je lijf bezit. Alleen weet ik dat het niet simpel moet zijn, veel invloed heeft op je pad die ergens naartoe ging. Een onverwachte afslag, dat is meestal balen. 'Godverdegodver, ik moest daar in rijden!' (ik citeer niet mezelf, voor alle zekerheid, wel iemand die in hetzelfde huis woont!).

Doorheen de zoektocht leer je mensen kennen, veel mensen. Hoe langer je traject, hoe meer lotgenoten. Af en toe kan het dat je nog eens afspreekt. Dan weet je meteen: OH ja, dat is het gevoel ook alweer. Dit. Zonder uitleg. Vaak niet, maar er zijn genoeg manieren om contact te houden. Indien het niet gebeurt, is het ook niet erg. Het is er geweest, de verbinding.

Ik heb het geluk een paar enorm goeie verbindingen te bezitten. Nieuwe vrienden waarmee ik me verbonden voel en dat doet deugd. Enorm. We steunen mekaar, we remmen mekaar af, we wijzen met de vinger, we duimen. Aja en zo kwam het dat we midden mei een vzw opgericht hebben. Dat wilde ik jullie dus nog eens vertellen. Er ging al wat reclame rond op Facebook, we zijn rustig aan het uitbouwen.
Op http://www.eenrustpunt.be/ vind je al de belangrijkste info. 
Het is iets kleins, we hebben met drie een rustpunt gevonden bij mekaar. We dachten: we breiden dat efkes uit :o). Het is enorm snel gegaan en vooral enorm vanzelf. We merkten dat het deugd deed om af en toe af te spreken, nadat we ongeveer hetzelfde traject (of toch een stukje ervan) hadden afgerond. In regio Kortrijk is het niet veel soeps qua "praatgroepen", zoals dat dan heet. Opmerkelijk.

Wij benoemen onze vzw geen praatgroep, want praten hoeft niet als je dat niet ziet zitten. We proberen onze drempel zo laag mogelijk te leggen. Ik geloof erin, dat gebeurt niet zo veel :). Als je al een boel trajecten hebt doorlopen, is het een voordeel - ik spreek voor mezelf - om meteen geïnteresseerden te hebben op de Facebookpagina; ze kennen mij zoals ik ben. Stilletjes in een hoek of de moppentapper in bende. 't Kan alle kanten opgaan met mij, altijd spannend muhaha!
Op dinsdag 3 september zetten we voor de eerste keer onze (gehuurde) deuren open. Ik vermoed echter dat ik dat wel nog eens zal herhalen, als social media manager zijnde ;).


Elke schrijft en Elke rust. Dat is eigenlijk mijn basis, bedenk ik nu. 

Mijn hoofd schreeuwt: zo saai! en zo weinig! majongestoch, pfffff. tijd voor actie! der gebeurt ier bijnaniets! mo saai mo saai!
Om maar te zeggen dat we met wat tegenstrijdigheid zitten, 't is nochtans allemaal Elke.      "Vanleuvn" voor de moatn.

 


Schrijven en rusten. Tussen alle onrust in.
Because euh: I keep my eyes wide open all the time (Johnny Cash).


(zeg het voort, zeg het voort:)

Reactie plaatsen

Reacties

Kristof
5 jaar geleden

Hey Elke,
steeds een plezier om je blog te lezen. Steeds met een boodschap of verhaal, een statement doorspekt met een portie Elke-humor... heerlijk ;) Maar vooral ook de herkenbaarheid in je stukken is van grote waarde. Keep it up en laat maar komen die handel!! grtjs

Tom Raes
5 jaar geleden

Zalig! YOLO

Az.
5 jaar geleden

😂 haha teen en tander

Je bent kei sterk bezig, geloof me!


saai is het allerminst, T'is écht echt 't een en 't ander.
Dus schrijf en rust maar gerust naar believen,
Want je doet al veel voor 'n ander
#rijmpjeeeuuuh

Trots op u!

A.