En weg.

Gepubliceerd op 28 juli 2020 om 20:04


Zes jaar geleden gingen wij met onze bijna-zes-jarige Fie een dagje naar Brussel. 't Was hoog tijd om haar eens de hoofdstad van ons land te leren kennen. Ik weet nog goed dat dat een tijdje duurt eer zij wist in welke straat wij woonden, hoe ons dorp ook alweer heet en wat is het verschil tussen een land en een stad!? België Brussel Daizel - 't akkoord, alle wegen leiden naar Dadizele maar toch, 't is ingewikkeld voor een kind, hé :o).

Dat werd een enorm fijne dag. P. is al altijd goed geweest in weetjes en als je op uitstap gaat (én je neemt 'm mee) is dat eigenlijk een  aaneenschakeling van wist-je-datjes. Steek daar zes jaar tussen en ik viel ook alweer van de éne verbazing in de andere, haha. Wegens: ik wist ze niet meer. Gisteren deden we immers onze Brusseldag nog eens over. Met de bijna-zes-jarige Ties en de bijna-twaalf-ohmygod-jarige Fie. Nu weet ik weer vanwaar die 'Brusseldag' komt. Ooit organiseerden ze dat via de Bond nog en ik mocht met mijn toenmalige bff mee met haar gezin naar 'de Brusseldag'. Dus als het onderwerp hier thuis over Brussel ging, dan gaf ik dat weetje al eens mee, van 'vroeger bestond de Brusseldag, de Bond organiseerde dat toen...' waarop P. vaneigens repliceerde: JE HEBT DAT AL DUUZD KEER VERTELD. Ik kan daar niet aan doen :o), maar sommige verhaaltjes herhaal ik dus (té) veel. Echt smitten dus, dat wij de Brusseldag als gezinsthema lanceerden. Ja, dolle fun ten huize Elke wiiiii.

Ik ga nu iets belachelijks zeggen, maar ik denk dat wij als gezin goed zijn in daguitstapjes doen. Of P. of ik vinden altijd wel toevallig via via een maffe route, anders dan anders, of plekjes die de moeite waard zijn. Al was het de laatste jaren sober qua gezinsuitjes, des te meer genieten zijn die zeldzame 'samen uit samen thuis'-toestanden echt, echt wel. Je zal mij amper betrappen met van die reisgidsen, al lees ik ze wel graag, maar anders dan anders vind je daar meestal niet in terug. En anders: weet ze mij aan te raden natuurlijk!

MAAR als je nog nooit in Brussel geweest bent, begin je vaneigens wel met de klassiekers hé. Het Atomium. Ik was wel ontgoocheld dat je dus niet in de bovenste bol geraakt! :o) Zo, bij deze kan jij alvast niet ontgoocheld zijn. (Niet beschikbaar tot ergens in 2021.) Ik had onze tickets trouwens al op voorhand gekocht via de pagina van de Gezinsbond, met korting! Het was bijzonder kalm, blij dat we dit als eerste deden op een maandagochtend. Je gaat trouwens gewoon met de trein naar Brussel-Zuid en dan neem je de metro naar de Heizel en je ziet de negen bollen meteen aan je rechterkant. Enkel als je Ties heet, kan je deze missen. 'Waar? Huh? Ik zie het niet!' Naast de permanente tentoonstelling over dit iconisch symbool voor Brussel en België, is er ook altijd een tijdelijke tentoonstelling. Beiden zijn tot nu toe voor mij altijd verrijkend geweest. Nog tot en met half november is er nu de expo over Pieter Bruegel de Oude. Er zit ook een stuk interactie in, wat het wel leuk maakt voor de kinderen.

Vrees niet, wij zijn echt wel door die expo's gefladderd, hoor. Allee ja, we merkten wel een verschil tussen Fie en Ties. Fie is meer geïnteresseerd in geschiedenis en alles daarrond. Ties gaat 'm meer verwonderen over de trappen bijvoorbeeld. In het begin neem je de lift naar de zevende bol (die gaat vijf meter per seconde, ojoooo) en daar hoorde hij dat je 80 trappen naar boven zult doen en 100 en zoveel naar beneden. 't Ventje dacht op het einde: 'maar huh? we deden toch nog maar 3 trappen?!' Hij dacht dus werkelijk 80 TRAPPEN, geen tredes... Wel weer iets bij geleerd haha!


Op de metro richting 't centrum was moeder al bekaf, maar het zicht op een middagmaal maakte veel goed :o). P. studeerde ooit drie jaar in Bxl, dus de leuke terrasjes wist hij zich wel te herinneren. We namen 2 metro's en stapten uit nabij de Sint-Katelijnekerk. Waar nu die kerk staat, was vroeger het langste dok van de historische haven. De haven van vroeger liep door tot in 't centrum! 
Iets verderop gingen we eten bij https://www.bavet.eu/ - ma jonges toch, is dat 'n aanrader. Je moet wel van pasta houden :o), Ties had zin in een hamburger, dus dat viel wel even tegen. Ze hadden er ook huisgemaakte ice-tea bv., dat vind ik sowieso een mega pluspunt gezien ik geen alcohol drink. Ge krijgt daar dus ook een bavet (dat zeiden wij vroeger thuis ook, maar dat is dus een slabbetje).


Zoals je kan zien, kan eten mij waanzinnig gelukkig maken! ;) 't Was trouwens een zeer kalme dag in onze hoofdstad. 't Stemde mij wel gerust, zat toch met de twijfel of het wel ideaal was om in deze tijden een daguitstap te doen. Nu goed, wij dragen sinds vorige week wel overal ons mondmasker eigenlijk. Onze handen konden we ook echt ooooveral ontsmetten.

In deze buurt heb je heel veel leuke, originele terrasjes, restaurantjes en ook winkels. Gelukkig was het maandag, dus de klerenwinkels waren niet open, onze dag ging te kort geweest zijn! Ik kan niet alles overlopen of ik kom aan vier bladzijden, maar wij bewonderden o.a. de architectuur van de Sint Goriks hallen, de beurs, staken de Anspachlaan over (den boulevard van Brussel zou ik zeggen) en daar spraken ze ons aan over ons mondmasker. Ik was eigenlijk just mijn zweetsnor aan 't afkuisen, maar ik bevroeg hen dan wel of het verplicht was in de hoofdstad. Eigenlijk niet, zeiden ze, maar wel op de drukke openbare plaatsen. Logisch. Eens op de grote markt werd het idd wel drukker en toch zag je nog veel mensen zonder mondmasker, maar bon. Er liep alleszins genoeg politievolk rond. (Wat dan weer indrukwekkend is voor de kinderen hé, aja :)) Op de Grote Markt had Tiesmans een dipje, dus hij heeft 'm echt in het midden ervan op de grond gezet. Het gaf onze persoonlijke gids P. wel wat tijd voor toffe weetjes. Zo ziet het stadhuis van Brussel er echt enorm asymmetrisch uit (ik citeer Fie: oh my god, so unsatisfying!). De toren staat niet in het midden en nog erger: de poort is echt niet in lijn met de rest. De legende zou zeggen dat den architect het niet door had en zich daarna van de toren heeft laten vallen... ohgot. Nu, 't is vooral door de lange bouwgeschiedenis. Het gebouw vatte ook ooit brand en daardoor...

O ja, nog voor we de grote markt op gingen, vind je in de Kartuizersstraat Zinneke Pis. Ik wist niet af van zijn bestaan eigenlijk!? Dat is een hond die plast :o). 't Is de minst bekende ook, maar 't verdient toch een ommetje. 't Is eigenlijk gewoon 'Zinneke', maar logischerwijs wordt ie vaak verkeerd benoemd. Tout court, een urinerende hond. Hij plast niet echt btw, maar dat heeft de kunstenaar (Frantzen) creatief opgelost.

Nog voor we Manneke Pis bereikten, was onze zin in een ijsje te groot. Dat deden we op het terras van https://www.cornedynastie.com/ - chocolatier gedurende vijf generaties, mo goed, mo goed!! 
In de voormiddag had P. nog gezegd tegen Ties dat hij vandaag zeker 2 dingen ging zeggen. Bij het Atomium: 'amai zo groot!' en bij Manneke Pis: 'amai zo klein!' En effectief. Dat is ook echt maar dat hé, dat beeldje met een straaltje water. Maar goed, ze moeten dat gezien hebben, hé! Helaas was hij niet aangekleed, twee dagen later zouden ze 'm aankleden in ikweetnietmeerwat, dat staat op dat blad aan het hek :). Dat ventje heeft meer dan 700 kostuums in zijn bezit, toch de moeite, hé? Ik denk ergens gelezen te hebben dat hij zo'n 130 keer per jaar aangekleed wordt. 


Toen hadden we nog een 'piesje' te kort. Terug naar de grote markt, ter hoogte van dé Beenhouwersstraat (Johan Verminnen, weet je wel) vind je ergens in een zijstraatje, tussen de huisnummers 10 en 12 denk ik, Jeanneke Pis. Zij is daar geplaatst om meer bezoekers te lokken in het steegje, een idee van een bekende Brusselaar. Niet veel verhaal hierrond, anders. 

Het werd ondertussen echt hot hot hot en 't was efkes echt op karakter, want P. wilde ons mee nemen naar de glazen lift op het Poelaertplein. Dat ging via de Kunstberg, waar je wel een fenomenaal uitzicht hebt over Brussel! Fie en Ties hebben daar ook efkes verfrissing gezocht in een fontein, maar ik was op dat punt eigenlijk behoorlijk uitgeput, maar kwam toen op het fantastische voorstel om ergens een drankje te kopen en dat te benuttigen op het reuzenrad. Het oorspronkelijke idee was op het Poelaertplein de glazen lift naar beneden te nemen om daar een terrasje te doen, maar die bleken niet open te zijn op maandag. Ja idd, je hebt daar dus een lift die de Marollen met het Justitiepaleis verbindt (op het Poelaertplein dus). 

En een reuzenrad is altijd scoren :). Ik had toen weer wat energie om ook het Justitiepaleis te beklimmen, want klimmen is dat wel. Dat spellement staat dus echt al meer dan dertig jaar in de stellingen. P. wist ons te vertellen dat de facturen van die stellingen (die ze huren!) op dit moment reeds hoger liggen dan de kosten van de werkelijke bouwwerken. Effectief, dat is dus ook wel een gigaaantisch ding om te onderhouden natuurlijk. Je zag dat ze de koepel wel al hadden kunnen doen, maar eerlijk waar, ik zou ook mijn courage verliezen :). Ik heb dat al als ik aan onze living moet beginnen dus ja gow, 't is menselijk nji.

Ooit zal P. daar staan pleiten denk ik. Ja, ik heb het hoog op met 'm :o).
Eind september start hij weer aan den unief om zijn studies Rechten verder te zetten, hij kan nu beginnen aan zijn masterjaren. Ik ben echt enorm trots op hem, want 't is hier vaak niet simpel binnen ons gezin. Ook ik heb een kleine aankondiging te doen op studievlak. In het voorjaar motiveerde en solliciteerde ik voor een plaatsje in de opleiding 'Ervaringswerker in de Geestelijke Gezondheidszorg' daar ze slechts twintig plaatsjes hebben en O JA ik ben erbij!!! Ik ben daar best fier op, maar ik loop daar niet zo mee te koop. Nu goed, vanaf september ga ik zelf ook weer wat studeren, afgewisseld in VIVES of Hogeschool Gent. Iedere maandag, laat ons zeggen dat dat z'on 30 studiepunten zijn, dus ik hoop echt dat ik dat wat aan kan. Ik (en anderen met mij) geloof dat het ook echt nog zal bijdragen naar mijn herstel toe. Het zou uiteraard fijn zijn moest ik daar later iets mee kunnen doen in mijn job, maar dat is geen voorwaarde. Ik wil mezelf nog beter leren kennen, mijn ervaringen kunnen en durven delen, en vooral: op vlak van communicatie kan ik nog heel wat leren. Sowieso ben ik er van overtuigd dat ervaringsdeskundigen heel wat meerwaarde kunnen betekenen in de hulpverlening. 

De angst is er ook, uiteraard, hij slaapt nog vaak bij me in bed, maar de stabiliteit in mezelf begin ik stilaan ook te voelen. Dit zou me toch moeten lukken, denk ik dan. Maar ik mag mezelf niet onder druk zetten, de lat niet te hoog leggen, evenwicht, balans, blablablablaaaa we zien wel :)). 


Waar woont de koning? Dat moet ook bezocht worden natuurlijk. De vlag hing niet uit, dus ie was niet thuis. Tegenwoordig werkt die maar from nine to five zekerst. Slapen doet hij in het kasteel van Laken. (Een zuster in 't lager noemde mij ooit Elke Van Laken, ik ga dat nooit vergeten, haha sjtoem.) Filip is trouwens de laatste telg van de familie die geslapen heeft in 't Paleis in Brussel. Dat was zo tot hij in het huwelijksbootje trad met Mathilde.


We wilden graag afsluiten met het schone Warandepark (schoon symmetrisch :)) daar tegenover, maar alles was afgezet! Overal soldaten (Ties was zotjes onder de indruk, met die 'gaweiren' en al), we lazen 's avonds in de krant dat er énen een molotov cocktail naar het federaal parlement gegooid had. Ik dacht dat ze wat gewichtig deden over de veiligheidsraad die daar aan 't samenkomen was. Niet dus :).
https://www.hln.be/in-de-buurt/brussel/man-gooit-molotovcocktail-naar-federaal-parlement-in-brussel-koningsstraat-weer-open~ad9b5d28/


Het was een mooie dag.
En toch: we moeten daar niet over zeveren, dat klinkt beter dan het is, hé. Ties zijn benen waren al moe na het Atomium en toen we bijna de lift in mochten had hij zooooooo'n dorst en is P. nog naar het winkeltje gespurt om flesjes water. Fie deed soms echt irritant zoals minipubers dat kunnen en ze heeft zich pijn gedaan aan haar duim en ze had al een immobiele elleboog en haar enkel deed ook wel wat pijn en... 
maar ik heb niet gezaagd en flink gestapt :) 16000 stappen! Katjing!

Vanaf morgen doe ik weer verder met mijn revalidatietraject in Kortrijk (niet dat ik mijn kwetsbaarheid on hold kan zetten, maar toch) en P. gaat weer keihard aan het werk. Het zal wat pieken, we hebben verder geen vakantie of verlof gepland. Het zijn ook zo'n rare tijden dus we doen het met de gestolen momentjes tussendoor. Dat proberen we toch. In onze eigen bubbel.

Zolang de zon maar schijnt... (hopelijk leest ze mijn blog!).

 

XXX

Reactie plaatsen

Reacties

Sofie
4 jaar geleden

Begot!! Ik heb veel bijgeleerd!! 💙💙

zussie
4 jaar geleden

Weer zalig geschreven en 't leest zo vlot! 't Zet mij aan het denken dat wij ook eens naar Brussel moeten! x

Els Reynaert
4 jaar geleden

Super !!
Elke en Peter, ik wens jullie veel succes met je opleiding en Peter met zijn studies !!
Vele groetjes, Els 😘❤

Maak jouw eigen website met JouwWeb