't Is gebeurd.

Gepubliceerd op 26 januari 2022 om 18:17


We zijn een nieuw jaar. Altijd een beetje gek, hé? Altijd wat zoeken en nadenken en zuchten en 'gow wi' en 'amai zeg ik heb 2021 geschreven en we zijn al 2022!'.

Er staan heel veel schrijfsels open, maar geen enkele kon ik afronden. Story of my life. Vorig jaar werd er niet veel geschreven dus, maar dat is best wel ook een goed teken. Het wil zeggen dat ik het uit mijn hoofd krijg op een andere manier. Al mis ik het, het proces van het schrijven zelf. Vaak krijg ik daardoor alles meer op een rijtje. Als je dat bij mij al een rijtje kan noemen :o).

Begin deze maand was ik echt moe. De feestdagen, dat hakt er altijd in bij mij. Hoe leuk ik het ook vind met de liefste mensen van de wereld, ik kan dat precies toch niet ten volle 'aan'. Op een bepaald moment was ik zo moe dat ik mezelf de vraag stelde 'of ik niet levensmoe aan het worden was'. Ik ben er toen wel even actief mee bezig geweest. De angst om weg te zakken, dat zit er in. 

Een gans jaar voor ons, uitgestrekt, dat kan ik echt eng vinden. Geef mij maar kleine beetjes: dag per dag, dat marcheert. Om het iets praktischer te houden: week per week. Anders geraakt er hier geen eten op tafel, om maar iets te noemen :).

Wat er nog gebeurd is? Vrij veel eigenlijk. Ik ben gestart als ervaringswerker in de geestelijke gezondheidszorg. Allee, dat was ik al, hé, als vrijwilliger, maar nu is het voor echt! Misschien dat ik daar later wel eens meer over schrijf. Hier vind je al een klein beetje info over mijn nieuwe job: https://www.psychiatrischexpertiseteam.be/

Dat ik van mijn psychische kwetsbaarheid ooit echt mijn job ging maken, dat had ik nooit gedacht... zelfs niet toen ik de opleiding tot ervaringswerker aan 't volgen was vorig jaar. Toch voelt het als 'thuis komen' en dat vind ik dan weer verdacht. Er zal wel nog iets mis lopen denk ik dan (haha echt). Dat is wel al gebeurd eigenlijk: ik was één dag aan 't werk en toen ik 's avonds thuis kwam lag ik groggy in de zetel. De dag erna bleek dat dat corona was...

Maar nee serieus, beeld het eens in: ik ga uit ziekteverlof (na meer dan vijf moeilijke jaren) om terug aan het werk te gaan. Ik werk 1 DAG en ik moet mij ziek melden. Ja, ik vond dat beschamend :o) - zo zie je maar: niets is wat het lijkt. Ofzo.

Reactie plaatsen

Reacties

Jelle
2 jaar geleden

Je schrijft best wel leuk, maar misschien heb ik je dat al eens gezegd! Dat grappige 'rijtje' van je, dat resoneerde kon een spontaan lachje niet onderdrukken. Niets is wat het lijkt.